به دوستان « رزمندگان » در صفحۀ فیسبوک
خانم ها و آقایان : نمی خواستم مغایر خواست « وکیل دفاع حقوقی ام » که مرا از صحبت با دوستانیکه هویت و آدرس های شان را در صفحه ای فیسبوک مستور نگهمیدارند ٬ یا با نام های مستعار شهرت خود را پنهان میکنند ، بر حذر داشته است ٬ بشما پاسخ ارایه دهم . اما از آنجاییکه پای صحبت دوستم جناب آقای محمد نبی عظیمی در میان بود علی الرغم آنکه از مفاهیم پر جذر و مد و شانتاژی متن ارایه شدۀ شما این کند ذهن چیزی دستگیرش نشد اما بنا بر حسن نیت نهفته در آن ٬ این چند سطر که مجال پر داختن به همه مسایل نیست به صفحه آمد
نخست گفتنی میدانم که این بار نگاشته های آن دوست جناب عظیمی با پهلو گرفتن در بستر عقلانیت از الزام و سماجت کمتری برخوردار است ٬ مایل بودم ان دوست والا مقام با تمکین به فرهنگ ستودنی اعتراف شنعت های مستهجن و کابوس مهندسی شده بوسیلۀ خود شان را از اتموسفیر مناسبات می زدایند ٬ وخدنگ های جدیدی اتهام به صاحب این قلم و فرزانگان خانواده ای دیروز مان پر تاب نمیکردند . وکالت از کسی در تخصص من نیست ٬ اما پیشنهاد میکنم از حوالۀ کلوله بار اتهامات فرافکنی ها به خانواده دیروز مان که ققنوس اندیشه های بلند پرواز شان را چند تبهکار در ثور ۷۱ به رگبار بستند و از ان ضربت نا گفتنی های زیادی بدل دارند ٬ به پیشکسوتان که صدف های قلم و سخن را به بحر منافع تهی دستان وپا برهنه گان ریخته اند و هرکز بخود و اندیشه های شان خیانت نکرده و سوداگر وفاداریهای شان به تبهکاران و جاهلان بیدادگر نبوده اند ٬ یا به آن بانوی فرهیخته دوکتور نسرین کتونا که با تابو شکنی انگاره های دوران جنگ سرد ٬ حماسۀ پیروزی جلال آباد را با اشراق وارد اوقیانوس ادبیات جهان کرده است و حال بجای تحصین به ترور شخصیت که « مطابق قوانین جهانی و اتحادیه اروپا جرم سنگین است » مواجه گردیده است ٬ دست بردارند . آخر !! از این خشونت بازی ها وارد آوردن اتهامات وخنجر گذاری بر زخمهای نفرتبار فرکسیونی دیروزی و اتش افروزی و دشمن افرینی ٬ به منفعت شخصی ٬ هم مخالفان فکری ما سوء استفاده می کنند و هم جوانان ما بجای پر داختن بهم سویی ها وهم فکری ها ٬ با غرق گردیدن در قشون نامهای انتزاعی و فرکسیونی کهنه کاران ٬ بهترین ایام زندگی را هدر میدهند . و نبایستی فراموش کرد که چنین اعمالی شبه تیغ دو دمه است که هردو طرف را اسیب میزند . د
از سوی دیکر وقتی انگشت اتهام بسوی کسی اشاره می شود سه انگشت دیگر بسوی خود آدم بر میگردد ٬ اگر آماج قرار گرفته گان از سوی آن دوست ٬ دادخواهی و استیناف طلبی کنند ویا اینکه اتهام جدیدی مثلأ خدای ناخواسته مستند سازی نمایند که ( گویا جناب شان بعنوان سپهسالار پیروزی انقلاب اسلامی در کابل حال با ملعبه قرار گرفتن در دست «حزب التحریر» که او نیز یک روی سکۀ منحوس جهاد گرایی است در کشور اوزبیک ها میخواهید انقلاب اسلامی را به ثمر رسانید ) وارد آورند ٬ چقدر خطرناک خواهد بود . بیایید همه با هم بجای تشکیک ٬ سماجت ٬ خفت و خشونت پروری فرهنگ همسویی همگرایی وباروری که همه بویژه جوانان و نسل های آینده جدأ بآن نیاز دارند ٬ نصب العین قرار داده در توقف خشونت ها که در نهایت به نفع شماو همه است نقش ایفا نماییم .
آن دوست جناب عظیمی یک سناریوی کهنه ی را حدود سه سال قبل که طی آن تلاش نموده بودند که خود را حق بجانب و ذهنیت ها را علیه من بر انگیزند ٬ و باز گلایه وار تکرار کرده اند که ( همه چیز را در « شهر کارلسروهه المان » برایشان توضیح داد ه بودم ٫ باز هم تقصیرات در جنگ های کابل را بدوش من حواله کرده اند ). اما من همین اتهام را بعد از نشر در سایت های انترنتی بنا بر پارادایم و ضابطه های فکری نظامی ام مانند کاپسولی ارسنیک ٬ بلعیده بودم و به خودم نصیحت کردم که خاموش بمانم . حال بایستی صریحأ اظهار کنم که این قلم در نوشتن ها انضباط سختی را بر خود تحمیل میکند ، از همین رو تا بحال شخصیت و حریم شخصی کسی ٬ حتی به جنایت کاران جنگی تجاوز و اتهام وارد نیا ورده است .
آنچه در کتاب جنگ های کابل در هفته های اول ٬ که جنگ را جناب عظیمی به نفع جمعیت اسلامی و شورای نظار « سپهسالاری » میکرد ٬ آورده شده است نقل قول های مشهود ومستندی است که از « کتاب اردو وسیاست » برداشته شده است نه کم ونه زیاد . در صفحه « ۵۸۴ سطر ۱۲ » نگاشته اید که روزانه « یک هزار نفر » از شهروندان کابل کشته می شدند این مسئله را محکمۀ عدالت برای افغانستان نیز مستند سازی کرده است ٬ کسانیکه بخواهند علیه آن دوست استیناف طلبی کنند از همین حقیقت پولادین « حلقه دار » استفاده می برند پس شما خود به گناه و تقصیرات اعتراف کرده اید که جای برای اتهام زنی های دیگر اصلأ باقی نمی گذارد . پس این همه تشکیک و گلادیاتور بازی ها و اتهام زنی ها وخشونت آفرینی ها برای چست ؟؟؟
دوستم ٬ جناب عظیمی ٬ نه در « شهر کارلسروهه » بلکه در مسکو حینیکه از کابل بعد از یک مشایعت شکوهمند بوسیلۀ قدرتمندان شورای نظار و پاداش ها به مسکو آمده بودند پیرامون اوضاع با تمجید از نقش سپهسالاری شان و رجحان محور جمعیت اسلامی بر محور دیگر حزب اسلامی که در واقع هردو پشت وروی یک سکۀ منحوس اند حکایه کردند . آن روز ها ما و هزاران انسان خنجر خورده ای دیگر چون لشکر آواره ها بدون ویزه های اقامت و جربزۀ پولیس خانواده بر دوش بدنبال دستیابی یک اطاق کرایی کوچه به کوچه در خفقان تاریکی ها در مسکو سرگردان بودیم ٬ وقتی جناب را در اپارتمان مفشن مربوط سفارت حکومت اسلامی که بدون هدایت و استیذان کابل ممکن نبود بکسی میسر شود دیدیم همه پارامتر های دیده گی و شنیده گی پیرامون تعهد ووفاداری شان به جهاد گرایا ن در ذهنم رسوب نازدودنی حاصل کرد
اما در«کارلسروهه » حینیکه آن دوست از تاشکند باویزۀ رسمی به آلمان تشریف آورده بودند ملاقات ما بر مسئلۀ ارایۀ در خواست پناهندگی شان متمرکز بود که ازمن کمک خواستند و من یادداشت ها را مطابق قوانین تهیه کرد ه فردای آن برایشان سپردم که سپاسگذاری شان از یادم فراموش نمی شود . در جریان صحبت ها گفتند که کتابی به اسم " اردو وسیاست " نوشته ام زیر کار است برایتان می فرستم نظریات تان را ارایه دهید ٬ اما کتاب را من بعد از چاب آن خواندم ٬ کتاب برعلاوه فرافگنی ها صورت دعوای را می ماند که از سوی کدام سارنوال کار کشته علیه مدعی علیه ٬ آن تهمتن فرزانه که مزارش در سینه های مردم عارف غنوده است و ا نتقام جویی های فرکسیونی سوگلی های دربار نگاشته شده باشد
در بارۀ واژه های گژدمی « پشت میز و دفترداری » که پاسخ را در « جواب سید به عظیمی » یک هفته قبل نگاشته ام دوست ندارم تکرارش کنم ٬ یکبار دیگر توجه سروران را به مطا لعۀ آن معطوف می نمایم
پیرامون جنگ های گروههای جهادی و ملیشه ای در کابل می توان با قاطعیت گفت که این جنگ ها را " قطعأ " نمیتوا ن با علم وآموزش های نظامی میزان کرد این جنگ ها را از همان نخستین روزها ی ماه ثور ۷۱ که یک محور آن را جناب عظیمی فرماندهی میکرد میتوان موزاییکی از یک در گیری های متداوم تبهکارانۀ آدم کشی های نا بخشودنی ویرانگری اتشباریهای ثقیل بی هدف وکور کورانه ، تجاوز بجان مال و ناموس شهروندان ، چور و چپاول کسترده بحساب آورد ٬ حال کسی بیاید و بگوید این جنگ ها از دید گاه مسلکی و نظامی بر رسی نشده است مضحکۀ بیش نخواهد بود . در همین جا من از دانشمندان و خبره گان نظامی تمنا دارم که در روشنی علم ، تجارب و اندوخته های
میدانی پیرامون جنگ های کابل ابراز نظر فرمایند
شیوۀ نگارش کتاب جنگهای کابل به ادبیات جنگ پهلو می زند و از مکتب ادبی ریالیسم و ناتو را لیسم بهره برده است که هر کز از خطاها ولغزش ها خالی نیست اما کسانی بخواهند به ادبیات جنگ سروکار حاصل نمایند بایستی در مکتب « تولستوی ٬ میخایل شولوخف ٬ استیفان گرین ٬ ارنست همینگوی ٬هوگو ٬ الیزابت بادن ٬ امیل زولا ٬ ژان پل سارتر ٬ الیزابت بادن ٬و او لیا نا فالاچی » و دیگران زانو زنند و فرا گیرند ٬ انگاه نقد کتاب جنگ های کابل سهولت حاصل خواهد کرد
به پندارم حوادث هشت ثور ۷۱ و جنگهای خونبار و ویرانگر منبعث از آن شبه صخره های بلند فلکی است که هرقدر از آن فاصله گرفته و دور تر گردیم عظمت آن بیشر معلوم می شود ٬ چنانچه حدود بیست سال بعد از آن از دل ارشیف ها تصاویری به بیرون آمد که مهندسان اصلی فاجعۀ ۸ ثور را بتاریخ معرفی میدارد
هرگاه این قلم ، آن بخش های را که در فلم مستند « درامتداد فاجعۀ سقوط » آمده است مشاهده میکرد بر غنای محتویات کتاب می افزود . امید وارم روزی قفل ها در هم شکند و گاو صندوقها ی بیشتری از " کی جی بی " باز و اسناد گسترده ای منتشر شود وتاریخ ما روشنائی بیشتر حاصل بدارد
والسلام . سوم ماه جون 2014
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر