واشنگتن پوست: پیام آور مرگ، در تلاش مرهم گذاری
29.02.1393
در مقاله واشنگتن پوست آمده است که در جریان جنگ داخلی در دهه نود در افغانستان برخی ها عبدالله را پیام آور مرگ می خواندند.
به اساس این مقاله آقای عبدالله زمانی به این شهرت کسب کرد که ارقام قربانیان جنگ را اعلام می نمود.
به نوشته روزنامه اکثریت قربانیان این جنگ داخلی پشتون ها بودند و تاجک ها زمام حکومت را در دست داشتند.
به نوشته واشنگتن پوست عبدالله پس از گذشت دو دهه حالا در مبارزات انتخاباتی افغانستان از همه پیش قدم است و می خواهد، این کشور را که سابقه نزاع های قومی دارد یک پارچه و متحد سازد.
در مقاله این روزنامه هم چنان آمده است که پیروزی وی در انتخابات پنجم اپریل یک منبع امید برای افغانستان به حساب می آید.
این در حالیست که نیرو های بین المللی در پایان امسال میلادی این کشور را ترک می کنند.
واشنگتن پوست در ادامه می نویسد، در میان افراد که بر نقش عبدالله در دهه نود انگشت انتقاد می گیرد یکی هم عبدالقیوم عارف است.
آقای عارف که در اصل پشتون است قبلاً رییس بانک ملی بود.
او می گوید، عبدالله در آن وقت پیوسته این حرف را به زبان می آورد که امروز به این تعداد و روز دیگر به آن تعداد اشخاص را کشته اند.
عبدالقیوم عارف گفته هرگز قبول نمی کند که عبدالله تغییر کرده است.
آقای عبدالله در دور اول انتخابات 45 درصد آرا را کسب کرد.
به نوشته این روزنامه عبدالله بسیاری از رای ها را در ولایاتی به دست آورده است که در آن ولایات تاجک ها زنده گی می کنند.
به اساس مقاله واشنگتن پوست وی آرای 25 درصد رای دهنده های پشتون را نیز از آن خود کرده است.
رقیب او اشرف غنی احمدزی 31 اعشاریه 6 درصد آرا را کسب کرده و در جایگاه دوم قرار گرفته است.
واشنگتن پوست می نویسد که به میان آمدن این وضعیت به خصوص ناشی از مفکوره های جدید جوانان است که خود را دور از وابسته گی های قومی می شمارند.
به اساس مقاله واشنگتن پوست نفوس افغانستان را اکثراً جوانان که سن شان کمتر از 25 سال است تشکیل می دهد.
بسیاری از پشتون ها می گویند، به جای آنکه به جنگ های دهه های اخیر توجه شود به چنین یک نامزد رای می دهیم که با تروریزم و جنایت مبارزه کند و زمینه کار را برای مردم مساعد بسازد زیرا با کاهش کمک های بین المللی اقتصاد این کشور رو به تضعیف است.
به نوشته واشنگتن پوست از لحاظ تاریخی در راس حکومت در این کشور پیوسته پشتون ها قرار داشته اند اما یک جوان بیست و هشت ساله پشتون به نام وکیل می گوید، برای او مهم نیست کی در انتخابات برنده می شود اما به گفته وی فرد برنده باید به خشونت ها نقطه پایان بگذارد.
پوهاند ودیر صافی استاد پوهنځی حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل می گوید که مساله قومیت دیگر اهمیت خود را در افغانستان از دست داده است به گفته وی اقوام مختلف در شهر های بزرگ این کشور زنده گی می کنند و جوانان تاجک، ازبک و پشتون در پوهنتون ها منحیث دوستان و رفقا با هم ارتباط دارند و مساله قومیت برای آنها مطرح نیست.
به اساس یک سروی که در ماه مارچ انجام شد تفاوت های منطقه یی و قومی در حال حاضر نقش مهمی در انتخابات ایفا می کند اما از هر ده افغان هفت تن آنها گفته اند که برای شان این مهم نیست کی رییس جمهور آینده افغانستان انتخاب شود.
در ادامه مقاله واشنگتن پوست آمده است زمانیکه نیرو های اتحاد شوروی از افغانستان بیرون شدند عبدالله به عنوان سخنگوی وزارت دفاع در دوره رییس جمهور پیشین برهان الدین ربانی کار می کرد.
در آن زمان جنگ داخلی در افغانستان آغاز شد و تاجک ها با پشتون ها و هزاره ها به مبارزه پرداختند.
این جنگ سبب تخریب کامل شهر کابل شد و پشتون ها تشویق شدند که از گروه تازه ایجاد شده طالبان حمایت نمایند.
روزنامه می نویسد، هنگامی که طالبان در سال 1996 کابل را تصرف کردند آقای عبدالله با دیگر اعضای ایتلاف شمال به فرار مجبور شد.
قوای ایتلاف شمال به تخریب خانه های پشتون ها و دست داشتن در قضایای اختطاف افراد در شهر کابل متهم شدند.
آقای عارف می گوید، نزد پشتون ها این نگرانی وجود دارد که اگر عبدالله رییس جمهور جدید افغانستان انتخاب شود دوستان و همکاران سابق او به کرسی های بلند دولتی راه خواهند یافت.
به گفته وی آقای عبدالله قادر نخواهد بود که قوماندانان خود را کنترول کند و به این ترتیب اختطاف افراد، سرقت و قطاع الطریقی بار دیگر آغاز خواهد شد.
به نوشته واشنگتن پوست عبدالله در یک مصاحبه حاضر نشد که به سوال ها در مورد سابقه اش پاسخ بدهد اما سخنان آقای عارف را زهراگین خواند.
او هم چنان گفت که آقای عارف نظریات نادرست را ارایه کرده است.
عبدالله گفته است که مردم افغانستان به پیام آور مرگ رای نداده اند.
حامیان او می گویند، در صورت که عبدالله در انتخابات برنده شود با چالش های عمده رو به رو خواهد بود.
در مقاله واشنگتن پوست هم چنان آمده است، عبدالله شک دارد که مشکلات از طریق گفتگو با طالبان حل شود.
او تاکید می کند که نخست باید حاکمیت قانون در افغانستان تامین شود و سپس از طریق زور و قوه با طالبان صحبت گردد.
اما این نظریات عبدالله پشتون ها را در جنوب و شرق افغانستان نگران کرده است.
حاجی امیرجان یک بزرگ قوم پشتون که در ولایت ارزگان زنده گی می کند به واشنگتن پوست گفته است که در این مورد زیاد نگرانی ندارد زیرا به باور او عبدالله نسبت به زمانیکه عضو ایتلاف شمال بود اکنون بیشتر تغییر یافته است.
این بزرگ قومی افزوده است که آماده ایم یک رهبر تاجک داشته باشیم اما عبدالله باید با پشتون ها طور دیگری برخورد نماید نه آنچنانی که رییس جمهور کرزی برخورد داشت.
وی می گوید، اگر سیاست های کرزی را دنبال کند و تلاش نماید که پشتون ها را قلع و قمع کند به یقین می گوید که پشتون ها برضد وی به پا خواهند ایستاد و او به عنوان یک رهبر نخواهد توانست که دوره اش
به اساس این مقاله آقای عبدالله زمانی به این شهرت کسب کرد که ارقام قربانیان جنگ را اعلام می نمود.
به نوشته روزنامه اکثریت قربانیان این جنگ داخلی پشتون ها بودند و تاجک ها زمام حکومت را در دست داشتند.
به نوشته واشنگتن پوست عبدالله پس از گذشت دو دهه حالا در مبارزات انتخاباتی افغانستان از همه پیش قدم است و می خواهد، این کشور را که سابقه نزاع های قومی دارد یک پارچه و متحد سازد.
در مقاله این روزنامه هم چنان آمده است که پیروزی وی در انتخابات پنجم اپریل یک منبع امید برای افغانستان به حساب می آید.
این در حالیست که نیرو های بین المللی در پایان امسال میلادی این کشور را ترک می کنند.
واشنگتن پوست در ادامه می نویسد، در میان افراد که بر نقش عبدالله در دهه نود انگشت انتقاد می گیرد یکی هم عبدالقیوم عارف است.
آقای عارف که در اصل پشتون است قبلاً رییس بانک ملی بود.
او می گوید، عبدالله در آن وقت پیوسته این حرف را به زبان می آورد که امروز به این تعداد و روز دیگر به آن تعداد اشخاص را کشته اند.
عبدالقیوم عارف گفته هرگز قبول نمی کند که عبدالله تغییر کرده است.
آقای عبدالله در دور اول انتخابات 45 درصد آرا را کسب کرد.
به نوشته این روزنامه عبدالله بسیاری از رای ها را در ولایاتی به دست آورده است که در آن ولایات تاجک ها زنده گی می کنند.
به اساس مقاله واشنگتن پوست وی آرای 25 درصد رای دهنده های پشتون را نیز از آن خود کرده است.
رقیب او اشرف غنی احمدزی 31 اعشاریه 6 درصد آرا را کسب کرده و در جایگاه دوم قرار گرفته است.
واشنگتن پوست می نویسد که به میان آمدن این وضعیت به خصوص ناشی از مفکوره های جدید جوانان است که خود را دور از وابسته گی های قومی می شمارند.
به اساس مقاله واشنگتن پوست نفوس افغانستان را اکثراً جوانان که سن شان کمتر از 25 سال است تشکیل می دهد.
بسیاری از پشتون ها می گویند، به جای آنکه به جنگ های دهه های اخیر توجه شود به چنین یک نامزد رای می دهیم که با تروریزم و جنایت مبارزه کند و زمینه کار را برای مردم مساعد بسازد زیرا با کاهش کمک های بین المللی اقتصاد این کشور رو به تضعیف است.
به نوشته واشنگتن پوست از لحاظ تاریخی در راس حکومت در این کشور پیوسته پشتون ها قرار داشته اند اما یک جوان بیست و هشت ساله پشتون به نام وکیل می گوید، برای او مهم نیست کی در انتخابات برنده می شود اما به گفته وی فرد برنده باید به خشونت ها نقطه پایان بگذارد.
پوهاند ودیر صافی استاد پوهنځی حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل می گوید که مساله قومیت دیگر اهمیت خود را در افغانستان از دست داده است به گفته وی اقوام مختلف در شهر های بزرگ این کشور زنده گی می کنند و جوانان تاجک، ازبک و پشتون در پوهنتون ها منحیث دوستان و رفقا با هم ارتباط دارند و مساله قومیت برای آنها مطرح نیست.
به اساس یک سروی که در ماه مارچ انجام شد تفاوت های منطقه یی و قومی در حال حاضر نقش مهمی در انتخابات ایفا می کند اما از هر ده افغان هفت تن آنها گفته اند که برای شان این مهم نیست کی رییس جمهور آینده افغانستان انتخاب شود.
در ادامه مقاله واشنگتن پوست آمده است زمانیکه نیرو های اتحاد شوروی از افغانستان بیرون شدند عبدالله به عنوان سخنگوی وزارت دفاع در دوره رییس جمهور پیشین برهان الدین ربانی کار می کرد.
در آن زمان جنگ داخلی در افغانستان آغاز شد و تاجک ها با پشتون ها و هزاره ها به مبارزه پرداختند.
این جنگ سبب تخریب کامل شهر کابل شد و پشتون ها تشویق شدند که از گروه تازه ایجاد شده طالبان حمایت نمایند.
روزنامه می نویسد، هنگامی که طالبان در سال 1996 کابل را تصرف کردند آقای عبدالله با دیگر اعضای ایتلاف شمال به فرار مجبور شد.
قوای ایتلاف شمال به تخریب خانه های پشتون ها و دست داشتن در قضایای اختطاف افراد در شهر کابل متهم شدند.
آقای عارف می گوید، نزد پشتون ها این نگرانی وجود دارد که اگر عبدالله رییس جمهور جدید افغانستان انتخاب شود دوستان و همکاران سابق او به کرسی های بلند دولتی راه خواهند یافت.
به گفته وی آقای عبدالله قادر نخواهد بود که قوماندانان خود را کنترول کند و به این ترتیب اختطاف افراد، سرقت و قطاع الطریقی بار دیگر آغاز خواهد شد.
به نوشته واشنگتن پوست عبدالله در یک مصاحبه حاضر نشد که به سوال ها در مورد سابقه اش پاسخ بدهد اما سخنان آقای عارف را زهراگین خواند.
او هم چنان گفت که آقای عارف نظریات نادرست را ارایه کرده است.
عبدالله گفته است که مردم افغانستان به پیام آور مرگ رای نداده اند.
حامیان او می گویند، در صورت که عبدالله در انتخابات برنده شود با چالش های عمده رو به رو خواهد بود.
در مقاله واشنگتن پوست هم چنان آمده است، عبدالله شک دارد که مشکلات از طریق گفتگو با طالبان حل شود.
او تاکید می کند که نخست باید حاکمیت قانون در افغانستان تامین شود و سپس از طریق زور و قوه با طالبان صحبت گردد.
اما این نظریات عبدالله پشتون ها را در جنوب و شرق افغانستان نگران کرده است.
حاجی امیرجان یک بزرگ قوم پشتون که در ولایت ارزگان زنده گی می کند به واشنگتن پوست گفته است که در این مورد زیاد نگرانی ندارد زیرا به باور او عبدالله نسبت به زمانیکه عضو ایتلاف شمال بود اکنون بیشتر تغییر یافته است.
این بزرگ قومی افزوده است که آماده ایم یک رهبر تاجک داشته باشیم اما عبدالله باید با پشتون ها طور دیگری برخورد نماید نه آنچنانی که رییس جمهور کرزی برخورد داشت.
وی می گوید، اگر سیاست های کرزی را دنبال کند و تلاش نماید که پشتون ها را قلع و قمع کند به یقین می گوید که پشتون ها برضد وی به پا خواهند ایستاد و او به عنوان یک رهبر نخواهد توانست که دوره اش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر