نتوان گفت ؛ از سعید نفیسی

نتوان گفت   سخن از عشق تو با باد صبا  نتوان گفت‏	راز سربسته  بهر  بی‏سروپا  نتوا ن  گفت‏
آنچه از موی پریشان تو  دیدیم  بخواب‏	ماجراییست که با  باد صبا   نتوان گفت‏
ماجرای   شب  هجر  تو   نگوییم   بتو	سخن از درد  بامید دوا   نتوان    گفت
با که گویم که چها دیدم از آن چشم سیاه‏	آنچه در عشق تو رفتست بها نتوان گفت
آخر ای خواب بیا،تا  بتو  گویم  غم دل‏	داستان غم دل  را همه  جا نتوان  گفت
آنچه بخشید  خدا  دلبری  و  حسن  ترا	داستانیست که با خلق خدا نتوان  گفت‏
هرچه گویند ز تو جای سخن هست هنوز	در سراپای وجود  تو  چها  نتوان  گفت‏
انچه دیدیم و  شنیدیم  بسر  منزل   یار	کس ندانست نفیسی،که چرا نتوان گفت  .                                         سعید نفیسی