؛ با این حال ارایه پاسخ مفصل به یاوه سرایی های یک «نام مستعار » که در چند بخش در « یاد واره ها » بروز گردیده زمان گیر و کسالت اور خواهد بود ٬ در اینجا با پر هیز از رکاکت و حواله بار اهانت ها و تهمت ها بر حریم شخصی کسی که این قلم انرا شرط انسانیت شرف ووجدان رسانه یی و فرهنگی نمیداند ٬عجا لتا در دفاع از خود واین کتاب جنگهای کابل که برگی از تاریخ غرقه در خون کشور ماست بر چند مسله اشاره مینمایم :
.
۱-- در باره نقد : پیشا پیش گفته باشم که نقد ادبی را بمثابه سرمایه سومند فرهنگی و وجدان ادبیات میدانم ٬ و نقد ادبی صورت و سیرت دیگر داشته بر تعهد ووجدان ادمی و راستگویی استوار است شکوه نقد در انست که منتقد در صحنه حضور داشته و شناخته شود . و لزوما نقد تنها ایراد گیری نیست بیان نکته های قوت و ضعف « عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگو » و بویژه اشراق در مضمون و موضوع اصلی اثر است . و بمعنی سلاخی یک اثر که « جزیی از وجود نویسنده است » نیست ٬ حال بردن کتاب با نام مستعار ٬ نقاب سیاه « داعشی » به کشتار گاه میتواند یک تروریسم فرهنگی و مافیایی را به نمایش گذارد . چیزیکه ارزش یک اثر تاریخی را تقلیل میدهد غلطی های چاپی یا عنصر عاطفه و تخیل وباز گویی فزیکی حوادث نیست بلکه اندیشه و و پشتوانه فکری ان اثر ست ٬ اندیشه و هدف اصلی کتاب جنگ های کابل بیان رویداد ها واقعیت ها ی جنگ و با سپردن ان به حافظه تاریخ است در این راه بر ضد جنگ جنگیده و از صلح و شرفت شهروندان به دفاع بر خاسته است . درشیوه نگارش شاید برای بار اول با تلفیقی از سنت ادبی و ادبیات جنگ که برای فرافکنان درک ان دشوار می نماید ٬ بقول حضرت حافظ ٬ گلی بر افشانده و طرحی دیگر در انداخته و سقف غدار جنگ را شگافته و سیمای تبهکار ان جنگ را که در کابل دریای از خون و اتش جاری نموده اند به تصویر کشیده است . و در بیان صحنه های خونبار وویرانگر جنگ ها با سوختن اخگری از احساس انسانی قلم را گریانده است . کتاب جنگ های کابل از چشم دید ها شواهد و دها سند انکار نا پذیر محک خورده است ٬ یکی از این اسناد مورد استفاده کتاب « اردو و سیاست » بوده است ٬ اقای جنرال محمد نبی عظیمی نویسند کتاب که فراز جنگ های کابل را از قرارگاه گارنیرون کابل واقع چمنزار های کلوپ عسکری مقابل عمارت تلویزیون دولتی به نفع یک محور جنگ « جمعیت اسلامی و شورای نظار» در اوایل ماه ثور سال ۱۳۷۱ خ فرماندهی میکرد در صفحه « ۵۸۴ سطر دوازدهم » نوشته است : « ..... تعداد کشته شده گان اهالی ملکی در این جنگ ها همه روزه حد اقل به یک هزار نفر تخمین زده می شد ٬ ... مال و دارایی های مردم چور و چپاول شد و در بعضی موارد به ناموس انها تجاوز صورت گرفت » . حال اگر این تلفات و تجاوز به هفته ها و ماه ها امتداد داده شود رقم تلفات انسانی سر به اسمان می ساید ٬ با این حال ایا ؟ کسی میتواند بگوید که اسناد مشعشع نیست . و نویسنده با خیال پردازی کشتن یک هزار انسان را روزانه بقلم اورده است . « خون ناحق دست از دامان قاتل بر نداشت - دیده باشید لکه های دامن قصاب را »
بحیث نویسنده کتاب جنگ کابل هرکز انرا نه ستوده ام بر عکس بر کاستی های ان انگشت گذاشته بدنبال اصلاح ان بوده و نقد ونظر ها ی سازنده نویسنده گان و خبره گان همیشه چراغ راهم بوده است . همین جا قابل ذکر میدانم که تا بحال نویسند ه گان نام اوری چون پروفیسور مجاور احمد زیار ٬ داکتر ببرک ارغند٬ داکتر اکرم عثمان ٬ کاندیدای اکادیمسین سسیتانی٬ محمد اسماعیل محشور ٬ دستگیر نایل ٬ داکتر سید عبدالله کاظم ٬سراج الدین ادیب ٬انجنیرعبدالقادر مسعود ٬خانم قمر کرزی ٬ قیوم میرزاده و دو نظامی فرهمند جناب عبدالصمد ازهر و جناب جنرال گل احمد نبی و نعمت الله ترکانی و شماری زیاد دیگر از فرهیختگان بر کتاب جنگهای کابل نقد و نظر نگاشته اند که « در انتر نت منتشر است » با سپاس گذاری از همه شان اموخته ها بر داشته ام . و جیبه خود میدانم که همه این نقد ها را بشمول «حقارت های که از سوی گانیزون «یاد واره ها » امده است برای اطلاع تاریخ در جلد دوم کتاب که روی میز است بیاورم .
۲ــ ناقد گفته است که من از عقب کلکین جریان جنگ را در کابل مشاهد و انرا بقلم اورده ام ٬ واقعیت انست که هرکز در بهار سال ۱۳۷۱ که در میدان های جنگ کابل شراره های اتش و خون می ریخت با هیچ محور جهادی و جنگی ٬ « گاهی با جمعیت اسلامی و شورای نظار ٬ و گاهی در رکاب شورای هماهنگی با حزب اسلامی حکمتیار » هر کز رابطه و حضور نداشتته ام . در دو صد متری منزل ما که قرار گاه گارنیزون کابل جنگ ها را به نفع یک محور جهادی « جمعیت اسلا می و شورای نظار »٬ بر ضد محور دیگر جهادی حزب اسلامی حکمتیار فرماندهی می کرد . و این جنگ ها بعنوان خونین تری فراز نبرد ها یعنی روزانه « یک هزار نفر شهروند معصوم را میکشت » اصلا رابطه و سازش نداشته در تقابل با جنگ و سپهسالاران ان قرار داشته ام . اگردر جنگ ها حضور ویا فرماندهی میکردم ٬ باز این کتاب را می نویشتم انوقت من هم یکی از ان های می بودم که در قتل عام صدهزار انسان پاک گهر کابلی و چند صد هزار معلول بی دست و پا و یرانی و غارت گسترده ی ثروتهای کشور مقصر و قابل محاکمه می بودم . ۳-- علاوه بر اقای « مستعا ر » که مرا به جانب داری از حزب اسلامی متهم نموده اند ٬ شمار دیگر از خواننده های « جلد اول کتاب جنگ های کابل » نیز مرا زیر شلاق انتقاد قرار داده و اتهام وارد اورده اند که در نگارش کتاب با هم مسلکان نظامی خویش که « در تسلیمی کابل و اغاز جنگ ها و کشتار و و یرانی نقش گسترده افریده بوده اند » مسامحه کرده ام . از ان جمله یک جوان به اسم اقای غیا ثی که برادر هفده ساله اش در اولین هفته جنگ توسط نیروهای زیر فرمان گارنیزون کابل در ساحه چمن حضوری کشته شده و سپس پدرش منبعث از اندوه قتل پسر تاب نیاورده دچار امراض مهلک گردیده بعدا سکته میکند ٬ بمن الزام اورده است که : -- در متن کتاب علی الرغم وجود اسناد معتبرو مستند ٬فلم ها وعکس ها و اسناد سازمانهای بین اللملی نویسنده کتاب « من » ان اسناد را در کتاب نیاورده ٬ دست به مخفی کاری زده و رفقای خود را از پیگرد حال واینده دادگاه و تاریخ در امان ومخفی نگهداشته ام . -- یک خواننده زخم خورده دیگر پنداشته است که من گویا پولیس جنایی ٬ سارنوال و یا پولیس بین اللملی ام و چرا در معرفی فرماندهان جنگ که در کشتار شهروندان کابل مقصر اند اقدامات نکرده و انها را به دادگاه و محاکم بین اللملی معرفی نکرده ام . وچرا در کامپاین جمع اوری امضا ها جهت معرفی متهمان جنگ به دادگاها سهم نگرفته ام و چرا ؟ و چند جلد « کتاب های جنگ کابل » را بعنوان سند جنگ و جنایت بدسترس انها قرار نداده ام . همین جا یکبار دیگر در پاسخ این پرسنده گان بایستی بگویم که در موقع نگارش جلد اول کتاب جنگهای کابل چنین اسنادی مانند فلمی « در امتداد فاجعه سقوط ٬ فلم ها از جریان جنگ ها ٬ مصاحبه ها ی فرماندهان جنگ ٬ تصویر ها و عکس ها »در دسترس نبود ٬ اما حال این اسناد با شهود و تحقیقات گسترده ه در چاپ بعدی « یکجایی هردو جلد »در نظر گرفته خواهند شد .
۴--- جنگ های کابل بخشی جدا ناپذیر از تاریخ کشور ماست تا کابل و افغانستان در کهکشان می چرخد تاریخ جنگ کابل وجود خواهد داشت . حال جرم کتاب جنگ های کابل ؟ که اماج حملات قرارگاه « یاد واره ها » قرار گرفته ٬ چیست ؟ شاید این باشد که به ژرفای واقعیت ها و خفکان تاریکی های جنگ نقب زده ٬ نقاب از سیمای سپهسالاران جنگ که ادم کشته اند بر کشیده ٬ و داد خواهی از قربانیان و زخم خوردگان جنگ را فریاد زده است .
-٬ به نظر می رسد انچه کتاب جنگ ها کابل ماندگاری بخشیده ٬ نه نویسنده و نه ادبیات جنگ بل عظمت فاجعه هولناک خونبار و یرانگر جنگ های کابل است که به این کتاب ماندگاری بخشیده است . باور دارم که ٬ جنگ های کابل شبه کوه شعله وری است که هر قدر به طوفان و باد مواجه گردد بیشتر شعله ور میگردد و متهمان را در کام شعله هایش فرو می بلعد . همه میدانند که تا بحال جنگ های کابل و ابعا گسترده خونبار وویرانگر ان بنا بر دلایل معین به تاریخ و ادبیات راه نکشوده است ٬ در واقع ادبیات ما وامدار جنگ های کابل است ٬ وقتی واقعیت های جنگ کنار هم قرار داده شوند یعنی «انهایکه کشته اند - انهاییکه کشته شده اند و انهاییکه ٬ زخم برداشته و در لشکر معلولان صف کشیده اند ٬ و زنده مانده ها ! انهدام ویرانی و یغماگری ها » انوقت تاریخ و ادبیات اجازه نمیدهند که تبهکاران جنگی به به اسطوره ها قهرمانان مبدل گرد ند ویا در جابلسا و جابلقا از لندن تا تاشکند و تایلند زندگی پر جلال و پر شکوهی را برای خود و خانواده های شان پی افگنند . ادبیات جنگ در اروپا اجازه نداد که هیتلر و موسولینی به قهرمانان تاریخ مبدل گردند .
۵ -- کتاب جنگ های کابل بر علاوه مهاجمین قرارگاه گارنیزون « یاد واره ها » دشمنان پر قدرتی و پرثروتی زیادی دارد تا بحال علی الرغم تحقیر ها و تهدید ها به نویسند ه ٬ چند جشن کتاب سوزی را از سر گذرانده است . از سپهسالاران جنگ ٬انهاییکه مردم کابل را دشمن خود تصور کرده و کشتند و مفتون تخریب بودند و انهاییکه با حراج وفا داریهای بچند بوجی دالر و لیسیدن چکمه های جهادگران به تعهد خود و فا دار نماندند ٬ فراز جنگ ها را سپهسالاری کردند شامل فهرست توطیه و تهدید به کتاب و شخص نویسند اند . اما نویسند و کتاب جنگهای کابل حمایتش را از اواز ملکوتی شهیدا ی جنگ از ضجه ها و ناله های زخم خورده گان و توده های ملیونی که از اشوب ها جنگ ها منجمله جنگ های کابل و تداوم ان تا امروز نفرت داشته و انرا محکوم و برای تاریخ عبرت اور می دانند و از مهر خواننده گان که بیک نفس کتاب را خوانده و مورد تحصین قرار داده اند و از قضاوت تاریخ اخذ میکند .
بعنوان یک شاگرد نظامی که شاهد چندین دهه حوادث و تا سا ل ۱۳۷۱ خ حدود ۳۵ سال لباس نظامی بر تن داشته ام اگر کتاب جنگ های کابل را نمی نوشتم واین بی نظیر ترین فاجعه تاریخ کشور و غم جانگداز شهروندان شکیبای کابل ٬ کشتار ٬ تباهی و ویرانی گسترده را باز افرینی نمی کردم گناه بزرگی بی مسولیتی و بی تفاوتی را بخود نسبت می دادم .
خواهش : بمنظور احترام و رعایت فرهنگ نقد و گفتگو و به صحنه امدن صحت وسقم نظریات « اقای مستعار فارهدی » شاید یک یا دو ادم با چندین صفحه فیسبوکی » و نا مردانه زیر حجاب به نویسنده حقارت و فحش و دشنام داده اند ٬ از همه خواننده گان گرامی پاسداران حقیقت ٬ فرهنگیان ٬ نظامیان ٬ که مافیا بازی و تروریسم و شارلاتانیسم در ادبیات و فرهنگ را محکوم می نمایند خاضعانه تمنا دارم : یکباربا لطف کتاب « جنگ های کابل » و ان مقاله از این قلم را تحت عنوان « نجوای غربت » که در صفحه فیسبوک دوست عزیز داکتر واسع عظیمی زیر عنوان «غریب غربت غرب » و یا «بهارستان اندیشه ستایشگر روشنگری » که در واقع سند دفاعی از اواره گی یک نسل دموکراتیک است و شاید همین مقاله بنابر حقایق سنگین ٬ عصبیت جنون و هزیان افریده است ملاحظه فرمایند ٬ اگر این قلم مقصر قلمداد گردد با قاطعیت اعلان میکنم کتا ب را بر داشته بدر وازه های محکمه جرایم کیفری « هاک » مراجعه و فریاد بر می اورم : ای محکمه « من در کابل قتل عام کرده ام » ٬ این کتاب «جنگ های کابل » سند این قتل هاست بیاید مرا به کرسی های خالی دادگاه بکشانید . اگر از قضاوت شما خواننده گان ٫ داوران پاک اندیشه برأ ت حاصل داشتم درانصورت تمنا دارم ! -- بیایید انهاییکه میخواهند با تلبیس و حیل متهمان به جنایات جنگی را پنهان نمایند با انتشار اسناد و چشمدید ها افشا نماییم ---- بیایید همه باهم از خون کشته شده گان در کابل و لشکر معلولان جنگ ها به دفاع بر خیزیم و در تسلیمی متهمان به محاکم نقش انسانی و عادلانه انجام دهیم . علیه قرارگاه « یاد واره ها » که به نام های حجابی و مستعار به جای « نقد ادبی » به تحقیر و توهین می پر دازد احتجاج و انرا تحریم و حذف نماییم . من بخاطر نگاشتن کتاب جنگهای کابل در گرداب مخاطره ها تحقیر ها و اهانت ها هم اکنون از نامهای مستعار از صفحه فیسبوکی یاد واره ها که حجاب پوشان را مشناسم ٬قرار داده شده ام نمی دانم تا کدام طلوع زنده ام و در کدامین غروب خواهم رفت اما هرکز جبهه قلم و در فش داد خواهی علیه دژخیمان جنگ را رها نخواهم کرد ٬ . ختم .. شانزدهم ماه جون ۲۰۱۵ .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر