تظاهرات اعتراضی علیه سران هفت کشور صنعتی

کنفرانس سران هفت کشور بزرگ در آلمان

تکلیف جهان باید در سازمان ملل

روشن شود نه در کنفرانس ها

یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی

 

«برپائی کنفرانس سران هفت کشور، نوعی خود بزرگ بینی است». این نظر «گره گور گیزی» رهبر فراکسیون حزب «چپ ها» در مجلس آلمان است که روز جمعه بمناسبت اعتراض های گسترده علیه کنفرانس سران هفت کشور، که در کاخ Schloss Elmau در جنوب آلمان بر پا می شود، بیان داشت . او گفت: «این کنفرانس – چون کنفرانس های مشابه پیشین – به اهداف خود نخواهد رسید. کسانی که به خود لقب گردانندگان جهان را داده اند، بالاخره باید درک کنند آنجائی که محل پاسخ دادن به پرسش هائی است که آینده بشریت به آنها بستگی دارد، سازمان ملل متحد است، سازمانی که باید مورد اصلاحات اساسی قرار گیرد و تقویت شود و نه کنفرانس هائی از این نوع. افزون بر این وقتی روسیه و چین، دوقدرتی که در شورای امنیت سازمان ملل از حق وتو برخوردارند، به کنفرانس دعوت نشوند، کل این کنفرانس پرهزینه فقط یک نمایش است «.

تفسیر «برند ریکسینگر» رهبر حزب » چپ ها» از کنفرانس این بود: «از کنار شومینه نشستن نخبگان جهان و گفتگوهای آنها، انتظار حل مشکلات جهان را داشتن، انتظاری است ساده لوحانه. گفتگوی آنها، مذاکراتی است سخت برای حفظ منافع خود. این فقط اعتراض کنندگان نیستند که راهی به کنفرانس ندارند، بلکه کل جهان جایش پشت در است. چگونه می توان به تحولات اجتماعی و زیست محیطی، یا مبارزه با فاجعه آب و هوا بدون حضور چین و هند- پرجمعیت ترین کشورهای جهان با اقتصاد های نیرومندنزدیک شد؟»

«کلاوس ارنست»معاون فراکسیون «چپ ها» در مجلس آلمان، روز جمعه در مورد » تی.تی.آی.پی.» – قرار داد ایجاد منطقه تجارت آزاد میان آمریکا و اتحادیه اروپا – گفت: کنفرانس سران هفت کشور قول می دهد که قرارداد ایجاد منطقه تجارت آزاد، سبب رونق اقتصادی بیشتر خواهد شد. پرسش این است: رونق اقتصادی بیشتر برای کی؟ موسسات و سازمان های آمریکائی و اروپائی که در عرصه بین المللی فعال هستند می توانند شاد شوند. ولی کارگران و مصرف کنندگان، چه در آنجا و چه در اینجا، بازنده هستند. فشار رقابت بیشتر خواهد شد و آنچه ارزانتراست برنده. این به معنای کاهش دستمزد هاست و به معنی بدتر شدن شرائط کار است، این ها به معنی کاهش رفاه برای اکثریت مردم است. معنی آزادی بیشتر تجارت و کاهش بیشتر دخالت دولتی این است که تقسیم نابرابر ثروت که هم اکنون بر جامعه مسلط است از این هم شدیدتر شود. کشورهای رشد یابنده نیز بازنده خواهند بود. آنها به امکانات و ابزاری نیاز دارند که از آنها در برابر تولیدات ارزان قیمت کشورهای صنعتی حمایت کند، و به آنها امکان دهد که مواد خام خود را کنترل کنند – یعنی درست همان امکاناتی را در اختیار داشته باشند که خود همین کشورهای صنعتی در گذشته با توسل به برقرار ساختن گمرکات برای واردات از بازارهای خود حفاظت می کردند.»

«نیکل گلکه» سخنگوی فراکسیون «چپ ها» در امور دانشگاهی و ناظر پارلمانی در تظاهرات جنوب آلمان گفت: » 360 میلیون یورو از پول مالیات دهندگان برای کنفرانس دو روزه سران هفت کشور هزینه می شود. ولی گویا برای برنامه یکساله نجات 150 هزار قایق سواران پناهنده در دریای مدیترانه پولی در صندوق نیست. این حرفی است بکلی بی معنی! سران 7 کشور باید به جای آن که پول مالیات دهندگان را صرف صحنه سازی گردهمآئی های خود سازند، به جای به میدان آوردن مبالغه آمیز هزاران پلیس و پرداخت هزینه های گزاف برای سوئیت های لوکس، به اتخاذ سیاستی انسانی در مورد پناهندگان و اتخاذ سیاست توسعه پایدار ( در کشورهای آفریقائی) بپردازند.»

تظاهرات اعتراضی گسترده علیه کنفرانس سران هفت کشور صنعتی

 ت

یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی

تظاهرات امروز در شهر مونیخ بزرگترین تظاهرات سیاسی بود که نظیر آن سالها دیده نشده بود. بنا به گفته برگزار کنندگان تظاهرات بیش از 40 هزار نفر در تظاهرات حضور داشتند.

تظاهرات دهها هزارنفر علیه این هفت نفر

بگفته برگزار کنندگان تظاهرات بیش از 40 هزار نفر در تظاهرات حضور داشتند. پلیس نخست اعلام کرد تعداد شرکت کنندگان 6 هزار نفر است. بعدا این رقم را تصحیح کرد و گفت 12 هزار نفرند، سرانجام اعلام کرد شرکت کنندگان در تظاهرات روز پنجشنبه، 34 هزار نفرند. مردم علیه کنفرانس سران 7 کشورصنعتی، که قرار است در پایان هفته جاری در جنوب آلمان برپا گردد، به خیابان آمده بودند.

شرکت کنندگان در تظاهرات ترکیبی بودند از کارآموزان نسل جوان و همچنین نمایندگان اتحادیه های کارگری، بازنشستگان و کشاورزان. پرچم های حزب کمونیست آلمان، جنبش کارگران کاتولیک ، حزب سبزها، گروههای دفاع از  صلح ، با تصویر کبوتر سفید بر زمینه آبی آسمانی همه جا دیده می شد. مردم بر پلاکارتها نوشته بودند: آری ما می توانیم- TTIP را متوقف کنید و همچنین اعلامیه هایی زیادی با همین شعار بین مردم پخش می شد. » ت.ت.آی.پی.» قرار داد ایجاد منطقه تجارت آزاد میان آمریکا و اروپاست. این قرار داد به سرمایه گذاران امکان می دهد کشورها را به پای میز محاکمه بکشند، اگر تصمیمات اجتماعی کشوری و استانداردهائی که برای حفظ محیط زیست مقرر می کند، سود سرمایه گذاران را کاهش دهد.

چ