سراب قلوب تسخیر نا شده مردم افغانستان

سراب تسخیر قلوب مردم افغانستان/لوموند دیپلماتیک

لوموند دیپلماتیک در مطلبی از بی‏علاقگی افکار عمومی شهروندان اتحادیه اروپا به جنگ و ادامه روند کنونی در افغانستان خبر می دهد و در توضیح این روند می‏نویسد: غرب بر آن بود تا قلوب ملت افغان را تسخیر کند اما روند به شکل عکس رخ داد.
«فیلیپه لی ماری» نویسنده‏ي این مطلب می‏نویسد: از 25 کشور عضو اتحادیه اروپا که برای جنگ در افغانستان به ناتو پیوسته بودند، اکنون اکثریت آن‏ها به دشواری با ادامه مداخله در آن کشور کنار می‏آیند و از ابهام و سردرگمی درباره‏ي اهداف جنگ، افزایش شمار قربانیان غیرنظامی و نظامی، حضور همه جانبه آمریکا، تنفر افکار عمومی و تنگناهای بودجه‏ای ناخرسند هستند.
«پینو آرلاکی» (Pino Arlacchi)، معاون پیشین دبیرکل سازمان ملل متحد، مسؤول مبارزه با مواد مخدر که پارلمان اروپا گزارش او را درباره‏ي درگیری در افغانستان به بحث گذاشت، می‏گوید: «9 سال جنگ و درگیری بین‏المللی نتوانسته است شورش طالبان را فرو نشاند، و نه صلح و ثبات را در این کشور سامان دهد متأسفانه اروپا فقط به همین خشنود است که از هرچه ایالات متحده تصمیم می‏گیرد، پیروی کند».
آرلاکی با قضاوت درباره‏ي این جنگ می‏گوید: «در حین اینکه اوضاع امنیتی رو به وخامت می گذاشت اجماع مردمی که در گذشته درمورد حضور نیروهای ائتلاف وجود داشت رنگ می‏باخت.»
لوموند در ادامه می‏نویسد: اروپا به مثابه‏ي یک اتحادیه، فقط اندکی خود را در افغانستان متعهد ساخته است که سهم آن آموزش پلیس افغان (۴۵میلیون یورو در سال ۲۰۱۰) به اندازه دو صدم بودجه‏ای است که مجموعه‏ي ائتلاف و در رأس آن ایالات متحده به آن اختصاص داده است. در مقایسه با ۵۲ میلیارد دالر کمک ایالات متحده که به ویژه به تجهیزات و آموزش ارتش افغانستان تخصیص یافته، کمک اتحادیه و کشورهای عضو آن به ثبات و باز سازی آن کشور روی هم به ۸ میلیارد یورو در سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ بالغ گشته است. تعداد نفرات ارتش کشورهای اروپايی، یک چهارم ارتشی است که روانه آن‏جا شده‏اند و در عین حال این کشورها محدویت‏های بسیاری نیز درباره‏ي نحوه بکارگیری نیروهای خود گذاشته‏اند.
«لی ماری» در ادامه مطلب خود آورده است: برخی کشورها مانند هلند، در سال ۲۰۱۰ از ائتلاف خارج شدند. برخی دیگرخود را برای ترک افغانستان آماده می‏کنند.
«ستانیسلاس وزیاتک» (Stanislas Wziatek)، رئیس کمیسیون دفاع ملی در مجلس قانونگذاری (Diète) لهستان به لوموند می‏گوید: «لهستان می‏خواهد نیروهایش را از افغانستان فرا خواند. وی عقیده دارد که «تسخیر قلوب مردم افغاستان» می‏بایستی شیوه‏ي کار باشد، اما نظر سنجی‏ها نشان می‏دهند که خلاف آن روی داده است.

«دیموس ورتوس» (Dimos Vrettos)، رئیس کمیته امور خارجی و دفاع پارلمان یونان نیز در این باره به لوموند می گوید: «افکار عمومی باور ندارد که این جنگ بهترین وسیله برای خشکاندن ریشه‏ي تروریسم باشد. بهتر آن‏که این پول به زخم مبارزه علیه مواد مخدر زده شود».

در بخش دیگری از این مطلب لوموند آمده است: در فرانسه 70 درصد افکار عمومی «بیشتر» یا «کاملاً» با حضور سربازان فرانسوی در افغانستان مخالفند. از 30 سال پیش تاکنون این نخسیتن باری است که اکثریتی بارز با عملیات مهمی در خارج از کشور که دولت به راه انداخته، به مخالفت برخاسته‏اند.