خواب وخیال پیروزی ناتو بر روسیه
پیروزی بر «روسیه نو»
خواب و خیالی باطل
یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی
اروپائی ها در پی یافتن راه حل هستند، آمریکا می خواهد اسلحه بفرستد. مطلعین از درون ناتو می گویند: با عملیات نظامی نمی توان پیروز شد.
سران روسیه، اوکرائین، فرانسه و آلمان روز چهارشنبه، در مینسک گرد هم خواهند آمد تا برای جنگ داخلی اوکرائین راه حل سیاسی تازه ای بجویند. این خبر را روز یکشنبه دولت های نامبرده اعلام کردند. این مذاکرات تنها حاصل قابل رویت سفر پرزیدنت اولاند و صدراعظم مرکل به کیف و مسکو در روزهای پنجشنبه و جمعه است.
در جریان «کنفرانس امنیت» مونیخ که در پایان هفته برپا شد، اختلافاتی عمیق آشکار شد، نه تنها میان ناتو و روسیه بلکه همچنین میان اعضای اتحادیه اروپا. سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه آمریکا و همپیمانهایش را متهم ساخت به این که طی 25 سال گذشته دل به این رویا بستند که در جنگ سرد برنده شده اند. آنها بارها روسیه را مغبون کردند- لاوروف از نقشه های آمریکا برای استقرار چتر های ضد موشکی و تولید هواپیماهای بی سرنشینی که توان حمل بمب های اتمی دارند، گسترش ناتو به شرق اروپا و دخالت در اوکرائین گفت- غرب اینک باید تصمیم بگیرد که خواستار چگونه ساختاری از امنیت است: بدون روسیه، با روسیه یا علیه روسیه.
از قرار کشورهای عمده ناتو نیز بر سر همین موضوعات با یکدیگر در جدالند. آنگلا مرکل در کنفرانس مونیخ با ارسال اسلحه به اوکرائین مخالفت کرد، دلیلش هم این بود که نمی تواند تصور کند که با ارسال اسلحه می توان رئیس جمهور روسیه را بر آن داشت که از ادامه سیاست کنونی خود چشم بپوشد. مرکل گفت «تلخ است اما واقعیت است». جان مک کین، سناتور جمهوریخواه آمریکا که در گذشته نامزد پست ریاست جمهوری نیز بود، در مصاحبه با تلویزیون آلمان، نظر مرکل را ناشی از «ساده لوحی» توصیف کرد.
روزنامه آلمانی «فرانکفورتر آلگماینه زونتاگ سایتونگ » در شماره اینترنتی خود خبر داد که به اعتقاد مقامات ناتو، پیروزی بر دولت دونباس با هزینه قابل تحمل ممکن نیست. جمهوری خلق دونتسک و لوگانسک (جمهوری خلق روسیه نو) امروز یکی از مدرن ترین ارتش های منطقه را دارند؛ آنها امروز مجهز به سامانه ضد موشکی „ „ S- 400 هستند و دیگر نمی توان از هوا به آنها حمله کرد. تفاوت دیگر آنست که بر خلاف نیروی نظامی اوکرائین اراده و انگیزه نبرد در شورشیان نیرومند است. موسسه تحلیل گر آمریکائی موسوم به «استارتفورد» نیز در تحلیل خود به این نتیجه رسیده که هم اراده نبرد در نظامیان اوکرائین ضعیف است و هم نفرات آنها پیوسته کاهش می یابند. موید این تحلیل ها خبری است که روزنامه آلمانی FAZ از قول منابع سازمانهای اطلاعاتی آلمان منتشر ساخت مبنی بر این که: تلفات در جنگ دنباس 50 هزار نفر بوده است، یعنی ده برابر بیش از رقمی که سازمان ملل اعلام کرده است. پروشنکو در کنفرانس امنیت مونیخ تعداد تلفات ارتش اوکرائین را در دنباس 1400 سرباز اعلام کرد.
یکی دیگر از کارهای پروشنکو که حتی رسانه های غربی نیز آن را به تمسخر گرفتند این بود که او چند پاسپورت را به حاضران نشان داد که گویا متعلق به سربازان روسی بوده اند. روسیه اوکرائین را متهم کرد به این که کپی این اسناد به اصطلاح با اهمیت را در اختیار روسیه قرارنداده است. آنچه پروشنکو نمایش داد می تواند جلد پاسپورت هم باشد که هرکس می تواند در هر بازار معمولی بخرد.. کسانی که با مقررات ارتش روسیه آشنا هستند گفته اند حتی اگر پاسپورت ها اصیل و واقعی هم باشند دلیلی برای اثبات ادعای پروشنکو نیستند، دلیلش هم این است که سربازی که به خدمت ارتش روسیه در می آید باید اسنادی را که معرف او در زندگی غیر نظامی بوده اند مانند پاسپورت و شناسنامه تسلیم ارتش کند. بنا بر این آنچه مسلم است این است که هرگاه کسی با پاسپورت خود در اوکرائین حضور داشته باشد حتما در خدمت ارتش روسیه نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر