در سوگ انجنیر صبور
در سوگ انجنیر صبور
ما که سالهاست خبر خوش نشنیده ایم این بار با دریغ و درد خبر درگذشت باور نکردنی انجنیر عبدالصبور چون کابوس جانگدازی بر ما فرود امد ٬ این فاجعه بی رحم در ان دیار پر فیض « فیض اباد»از کجا امد و این اسطوره ی مهر ورزی ٬صداقت و خدمتگذاری را در اوان جوانی از پای بر انداخت . این مصیبت بر علاوه والدین و همسر وفرزندانش ٬ برای ما که « صبور » در دوران سالهای تحصیل در اواخر دهه شصت خورشیدی در پولیتخنیک کابل مقام یک عضو خانواده را حایز بود نیز چنان سنگین و جانکاه است که با کلمات و واژه ها و ابراز اندوه وماتم بیان شدنی نیست. او در این چند سال بار ها از عدم کار ایی گرده هایش شکایت داشت اما او مانند تک درختی تنومندی خانه در ساحل خروشان کوکچه پی افگنده و ان درد مضمحل کننده را بهیچ شمرده بود . اما حال امواج سرکش و طوفانزا ی ان درد مهلک فایق امده و او را در کام مو جهای خود فرو بلعید ه است . در چنین حالی پناه بردن به افریدگار رحمان و فرشته های صبور او بعنوان یگانه امیدی در می اید . خانواده ما با درک ثقلت این مصیبت خویشتن را شریک این اندوه میداند٬ « غسلش از اشک دهید وکفن از اه کشید -- وین عزیزیست که با وی دل ما میمیرد .» درگذشت المناک انجنیر صبور را به گرامیان « والدین » جناب مدیر عبدالستار خان وهمسر داغدیده اش شیباجان صبور و عزیزان کاکا ها جناب عبدلغفار و عبدالاحد و جمع اعضای خانواده ها شان اقارب و دوستان تسلیت و صبوری تمنا نموده و روح ان مرحوم را در عرش معلا شادان میخواهد . یادش جاودنه شاد . یا هو.--- « ای سفر کرده به معراج به یادت هستیم -- ای گل پر پر ما چشم براهت هستیم -- تو سفر کردی و رخت بر بستی از دوران -- ما ماتم زده ها هر لحظه بیادت هستیم ». خانواده سید . 30 .6. 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر