شعر از ؛ استاد یوسف کهزاد .
انتخاب ازهنرمند نامور سعید ورکزی
ما از ازل به طالع خود بد ستاره ایم
یک خود پرست ملت صد پاره پاره ایم
از ما شراب وحدت ومستی دگر مخواهء
از بس که ما به طنیت خود بد گذاره ایم
پائين نیآمدیم ز کوه غرور خود...
ما را کسی نگفت که آخر چه کاره ایم
نی یار یار ماست نه دشمن رقیب ما
ما خود به جان خرمن خود یک شراره ایم
از تخم کینه ما ثمر خون گرفته ایم
پشتون و تاجکیم وگر هم هزاره ایم
در جاده نفاق بما کس نمی رسد
دنیا پیاده میرود وما سواره ایم
از ما شریف ترنبود درجهان ولی
در وقت چور منتظر یک اشاره ایم
یک مشت خاک گشت وطن از کمال ما
بر افتخار کردهء خود در نظاره ایم
غیرت همین بس است که در قلب اسیا
یک تک درخت خشک به یک دشت خاره ایم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر