چهار - شکنجه و اعدام ها در زندانهای شخصی جهادی ها

برگهای از ج ۲ کتاب جنگ های کابل  ؛   

                                                                                                 چهار:  

            (  استنطاق ٬   شکنجه  و

         اعدام  در زندانهای شخصی )

       ==========================================

   استنطاق و اخذ اعترافات از زندانی ها  بدوش  شماری از  بی رحم ترین و خون اشام ترین  افراد مورد اعتماد رهبران  «تنظیمها 

٬ طالب ها  و القاعده » و فرمانده هان انها  گذاشته شده می شده است  .  

    مستنطیق  ها  بعد  از یک تحلیف ویژه ٬ که به  قران سوگند داده می شدند  که  به تنظیم  و شخص رهبر و فرمانده اولی الامر ٬ وفادار باقی مانده  و رازها ٬ مجازات ها و اعدام ها را با حیل و تلبیس  سر به مهر نگهبدارند  بر گزیده می شدند  .

  به گواهی سازمان عفو بین المللی (  ۱ )   استنطا ق و مجازات  در این زندانها  ابزار ها و روش های خاصی  خودش را داشت و مرادف با خواست  مستنطق اجرا میگردید   برای اخذ اعتراف  دلخواه از زندانی به  وحشتناک ترین شکنجه ها ی فزیکی و روانی  متوصل میگردیده اند .
 ( لت و کوب ٬ اویزان کردن ٬ بی خوابی دادن ٬ گرسنه نگهداشتن ٬ با زنجیر و ذولانه در عمق تاریکی ها ی نمناک نگهداشتن ٬ برق دادن به اله تناسلی  ٬ تجاوز جنسی ٬ حبس در قفس های اهنی مقفل که در عمق  متعفن  این زندانها قرار داشت   شکنجه های روحی  و روانی  و کارهای شاقه  از رایج ترین شکنجه ها  گذارش داده شده است  ( ۲ ).
  از انجاییکه شیرازه ی تفکر و استراتیژی تند روان سلفی  جهادی را  در نهایت  کشتار ادم ها ی دیگراندیش گویا مذهب ستیز  تشکیل میدهد  ٬ از اینرو بر زندانی های  متعلق به اقشار روشنفکری جامعه و بویژه  منسوبان دولت و قوتهای مسلح ان  که عملا در انبرهه  علیه  شبکه های  جهاد ی می رزمیدند و  از سوی  مستنطقان و  سارنوالان  جهادی  بر انها  اتهامات کفر ٬ الحاد و زندیق و دشمنی با جهادگرایان   وارد٬ اورده می شد ٬  کشتن  انها  بدون تاخیر   بعنوان صواب  کلان و یک نوع  ویزای  عروج به جنت موعود  و صواب اکبر محسوب گردیده بود . از این رو در اکثر این زندانها  یک روند سادیستی ٬ و اعتیاد به ادم کشی تقدیس شده  به اجرا در می امده است  .
  چانس نجات از این کشتار ها  نصیب کسانی می گردید  که برای  تبادله  با دولت افغانستان  واحزاب  و تنظیم های رقیب  و یا برای پرداخت و تحویل جریمه ها  اختصاص می یافتند  .  

اسناد  وجود دارد که عرب های جهاد پرست و متوحش که نخست  بوسیله عبدالله عزام  وسپس  تحت رهبری قهرمان افسانه ی جهاد اسامه بن لادن  که  « تعداد شان در طول دهه شصت خورشیدی  بقول احمد رشید نویسنده پاکستانی  به یکصد هزار  و بقول مراجع دولت افغانستان  بیکصدو  چهل هزار میرسید »   بعنوان پیشمرگه های جهاد در کشور سر وسینه می شگافتند   این ها  اسیران و زندانیان را از دیگر گروها و تنظیم های  افغان خریداری  و برای بدست اوردن ویزای عروج  به فردوس خدا و به اصطلاح  «غازی شدن » مانند  گوسفند  قربانی ذبح می نمودند.
انگیزه  دیگر یکه  کار استنطاق و تصمیم گیری  در باره مجازات زندانی ها  را شتاب می بخشیده  است   مسله کمبود جاه و مکان  و هزینه های مصرفی مواد خوراکه  در زندانها بوده است  که از زندانی لقمه ی نانی  دریغ گردیده  و بزودی  به جوخه اعدام  سپرده می شد . 

======================================

 ۱ ـ پروژه عدالت برای افغانستان  «عفو بین اللملی » سال ۲۰۰۵

۲-  همانجا صفحه ۵۱ 

 -  در ادامه - زندانهای حزب اسلامی