خاطرهء از دگروال اسد الله رشیدی:
ویراستار- سید ع قدوس
حسن خان کروخیل و تخریب پایه های برق :
سال ۱۳۶۳ خورشیدی
می گویند تاریخ زباله دانی ندارد و هیچ رویدادی را نمی شود دور ریخت ، من هر چند به کهولت رسیده ام اما خاطراتم جوانی میکنند ، هنوز گنجینه ی از خاطرات در ذهنم شناور اند ، گاه و بیگاه می ایند کنارم می نشینند می خندند گریه میکنند و در لحظه های دلتنگی روی سنگفرش ارزوها می ریزند تا زیر پای فرموشی پامال نگردند .
اینجا خاطره یی را بیاد می اورم که شاید شبه یک قطره است اما شاید به اوراق و حاشیه های تاریخ الزامی باشد .
در اواخر دهه شصت خورشیدی قبل از تقاعدم، بحیث امر کافدرای تاکتیک عمومی غند ۲۹ تعلیمی اردوخدمت می نمودم . هنجارو میتود درسی من طوری بود که در دقایق نخست ساعت درسی بایستی یکی از مداومین که و ظایف مبرم نظامی را تجربه کرده بود ، برای اگاهی و تعمیم تجارب برای همدرسان خود چشمدید های خود را قصه نمایند . در تداوم درس ها یکی از مداومین کورس به اسم تورن صفدر خان ابادی از افسرانی بود که قبلا در حفاظت و صیانت پایه های برق که از سروبی بکابل میرسید و یکی از اهداف مهم تخریب را برای گروهای جهادی که از پاکستان بداخل کشور می امدند تشکیل داده بود .چنین قصه کرد .
قبل از تشکیل غند قومی مربوط وزارت داخله جهت حفاظت پایه های برق سروبی که بکابل میرسید وظیفه محافظت ان بدوش قطعه ما بود . من در انجا در حفاظت پایه های برق وظیفه اجرا نموده ام ، از انجایکه حسن خان کروخیل در مربوطات ولسوالی خاکجبار ، اراضی نه چندان دور از پایه های برق در یک قلعه ی کهنهء کلاسیک زندگی میکرد ، ما بنابر راپور های کشفی قطعه یی مان وی را می شناختیم ، بویژه حینیکه دو پایه برق در بلندی ها ی انسوی پلچرخی تخریب گردید ، مسولین کشف قطعه ما انگشت اتهام را بسوی او نشانه می رفتند .
حسن خان ادم شیاد و زرنگی بود در گذشته ها در دوران شاهی که گاه گاهی شاه جهت شکار اهو به کوهای انجا می امد ، حسن خان با اطلاع ازورود پادشاه فورا دست به کار شده برای شاه گوشت بریان بره با نان گرم تنوری و دوغ برای پادشاه می اورد از همین رو در میان مردم شهره ی افاق گردیده بود که حسن خان کروخیل دوست پاد شاه و دود مان سلطنت است .
حال که اوضاع چرخیده بود حسن خان در سال۱۳۶۳خ بیک طرفند دیگر دست زده ، شبانه دو پایه ی برق را که بکابل روشنایی ارمغان میداد در حالی قطع می ورزد که اطراف پایه ها را ماین فرش میکند ، بیاد دارم انروز هنگامی که افراد و انجینرها ی برق کابل جهت ترمیم پایه های برق می شتابند چند نفر انرا ماین ها شهید و زخمی کرده بود .
مبرهن بود که تخریب پایه های برق بیکی از استراتیژی های اصلی مجاهدین که به ابزار دست پاکستان مبدل گردیده بودند تشکیل داده بود « چنانچه یونس قانونی از رهبری شورای نظار تحت امر احمدشاه مسعود در کلیپی که در یوتوب بروز است صریحا بیان میکند که تخریب پایه های برق یک رکن اصلی استراتیژی جهادی ایشان را تشکیل داده بود »
دولت انبرهه بدنبال تقویت کمیت محافظان پایه های برق میخواهد افراد محلی را جلب و جذب نموده و از جمع انها قطعه محافظ پایه های برق را ایجاد نماید .
در چنین حالی حسن خان کروخیل حاضر می شود مشروط بر اینکه دولت تشکیل یک غند محلی با چهار صد نفر را برایش منظوری دهد و سلاح ، مهمات وسایط ترانسپورتی انرا اکمال نماید ، وی حاضر است پایه های برق را محافظت نماید ، وزارت داخله که بدنبال تشکیل یک قطعه محافظ جهت تحفظ پایه های برق دچار مخمصه بود ، از این پیشنهاد استقبال نموده و تشکیل مورد نظر را منظوری میدهد . از ان به بعد حفاظت پایه های برق سروبی بدوش حسن خان کروخیل محول میگردد
کروخیل با تامین روابط با رهبری وزارت داخله بزودی موفق میگردد که سلاح ووسایط تراسپورتی قطعه اش را اکمال و معاشات ماهوار چهار صد نفر را بگونه متداوم در حالی اخذ میکند که در قطعه اش بیش از صد نفر موجودیت نداشته است . او بعد از استحکام اعتبار خود در طول مدت نزد وزارت داخله و پر نمودن کیسه هایش از معاشات افراد کمبود قطعه اش بیک نیرنگ دیگر متوصل میگردد .
یکی از روز ها نزد وزیر داخله که دران برهه سید محمد گلاب زوی وزیر بود مراجعه نموده میگوید ، ما عروسی داریم قبل از همه شما با تشریف اوری تان محفل ما را شادمانی بیشتر ببخشید و ثانیا برای تزیین محفل به حدود پنجاه تخته قالین نیاز داریم لطف فرمایید به قالین فروشی های چمن حضوری امر فرمایید تا هفتاد تخته قالین را طور کرایی در اختیار ما بگذارند .
مامور سمت ساحه چمن نظر به امر وزیر داخله به ریس اتحادیه قالین فروشی ها هدایت میدهد که قالی های مورد ضرورت حسن خان را برایش تهیه و بسپارد .
حسن خان مراسم عروسی را با فرش قالین های رنگین با شکوه و شوکت بر گذار می کند و سپس در روز های بعد از ختم مراسم عروسی قالین ها و سلاح ومهمات را بالای موتر هاییکه از دولت گرفته بود بار بندی میکند و شبانه از طریق کوهستانها به پاکستان فرار میکند و در انجا از سوی ای اس ای بگرمی مورد استقبال قرار میگیرد . از ان به بعد او زندگی شاهانه اش را بنام مجاهد اکبر در اسلام اباد زیر چتر ای اس ای یکجا با برادرش ولی خان تداوم می بخشد .
اتفاقا در سال ۱۳۷۱ خ یکی از شنیع ترین و قبیح ترین اقدامات قرن بیستم در کشور ما بوقوع پیوست برگ تاریخ با شکست عملیه صلح ملل متحد که یگانه چانس نجات کشور از جنگ بود ، ورق می خورد تنی چند از جنگسالاران تبهکار در رآس رشید دوستم و احمد شاه مسعود ، در حالیکه شماری از نظامی ها و سیاسی های دولتی را به بهانه ایتلاف و تقسیم قدرت دولتی با انها مورد استفاده ابزاری قرار میدهند « ۱ » و سپس برای تصرف کابل بیک کودتای خزنده دست زده تنظیم ها ی اسلامی متحجر و عظمت طلب از پاکستان وارد کابل می شوند و بزودی این گروهای عظمت طلب در روز پنجم ماه ثور ۷۱خ ، برای کسب قدرت انحصاری برای تنظیم خویش بجان هم افتاده بودند بدین سان صفحه تاریخ به عقب بر گشته این جنگ ها با تداوم دهساله اش صدمات جبران ناپذیری کشتار وتلفات انسانی و تخریبی را بر وطن ما تحمیل نموده و همزمان ملیونها هموطن از روی ناگزیری تن به مهاجرت سپرده بودند . من نیز تن به مهاجرت سپرده در سال ۱۳۷۱خ در پاکستان بودم اتفاقا در یک روز گرم بهاری تورن صفدر را که از کویته امده بود ملاقی شدم انروز باهم از درد و اندوه جانکاهی هموطنان قصه ها کردیم در جریان صحبت ها ، قصه ما به کاروایی های حسن خان کروخیل و برادرش ولی خان کروخیل چرخید و او چنین تعریف کرد :
ولی خان کروخیل که در اوان جوانی بنابر فقر استعداد قادر به تداوم در لیسه حربی نگردیده بود حال با تلازم در رکاب ای اس ای که راننده اش را ان سازمان مخوف برایش گماشته است ،صاحب چند عمارت با شکوه است این عمارت ها را ناظرش عطامحمد خان ابادی با بروت های ضخیم اش اداره میکند . ما با هم بنابر شناخت های محلی اشنایی داریم او باری گفت پاد شاه سابق محمد ظاهر شاه از ایطالیا مبلغ پنجصد هزاردالربرای ولی خان فرستاد که در کمپ های مهاجرین به افرادی مریض ومادرهای طفل دار مستحق توزیع نماید ، او سوگند خورد که یک سنت انرا بکسی نداد .
بالاخره او در ساحه پل اتک هنگامیکه با موترش روان بوده است با فیر مرمی در حالی کشته می شود که به راننده و موترش هیچگونه اسیبی وارد وارد نمیگردد .
بعد ها در دوره جمهوری جهادی زیر پاشنهء امریکایی ها که دها تبهکار جنایت پیشه را به کرسی های دولتی و پارلمانی گماشته بود ، بانو شینکی کروخیل دخترحسن خان کروخیل شاید بنابر کاروایی های جهادی پدرش به کرسی شورا و سفارت نایل گردیده بود .
۱- نبی عظیمی - اصف دلاور - علومی ها - سید اعظم- محمود بریالی- وکیل وزیر خارجه .و شماری دیگر .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر