یاد سیمین بهبهانی این شاعر شاعران را که در طول حیاتش بر یوغ ظلمت و تباهی گردن ننهاد با این شعرش گرامی میداریم .
ستاره دیده فرو بست و آرمید بیا
شراب نور به رگهای شب دوید بیا
ر بس بدامن شب اشک انتظارم ریخت
گل سپیده شگفت و سحر دمید بیا
شهاب یاد تو در آسمان خاطر من
پیاپی از همه سو خط زر کشید بیا
زبس نشستم و با شب حدیث غم گفتم
ز غصه رنگ من و رنگ شب پرید بیا
بوقت مرگم اگر تازه میکنی دیدار
بهوش باش که هنگام آن رسید بیا
نیامدی که فلک خوشه خوشه پروین داشت
کنون که دست سحر دانه دانه چید بیا
امید خاطر سیمین دل شکسته تویی
مرا مدار ازین بیش نا امید بیا
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر