دنیای جوان
۴.۹.۲٠۱۴
چندین کارمند سابق سازمانهای جاسوسی ایالات متحده آمریکا، نگران از هسیتری ضدروسی رسمی که دامنگیر واشنگتن نیز شده، در رابطه با نشست سران ناتو که روز ۵شنبه این هفته در ولزی آغاز شد، روز ۳۱ اوت سال جاری نامه سرگشادهای به خانم مرکل صدراعظم آلمان منتشر کردند.
ما، امضاءکنندگان زیر از کارمندان پرسابقه سازمانهای جاسوسی ایالات متحده آمریکا هستیم. ما دست به این عمل غیرمعمول نوشتن نامه سرگشاده به شما میزنیم تا مطمئن باشیم که نظرات خود را قبل از نشست سران ناتو در روزهای ۴ و ۵ سپتامبر به اطلاع شما رساندهایم. مثلاً شما باید بدانید که که اتهام «هجوم» گسترده روسیه به اوکرائین برپایه اطلاعات معتبر سازمانهای جاسوسی مطرح نمیشود. اینطور به نظر میرسد که «اطلاعات سازمانهای جاسوسی»فوق شبیه همان اطلاعات مشکوک و از نظر سیاسی متحجری است که ۱۲ سال جنگ آمریکا در عراق را «موجه» معرفی میکرد. ما نتوانستیم در عراق دلایل موجهی برای وجود سلاحهای کشتار جمعی پیداکنیم؛ به همان اندازه نیز امروز قادر نیستیم دلایل اقناع کنندهای برای تهاجم روسیه بیابیم. با درنظر گرفتن شواهد ناچیز و ضعیف در آن زمان، صدراعظم وقت آلمان گرهارد شرودر ۱۲ سال پیش، از شرکت در حمله به عراق سرباز زد. به نظر ما شما باید در مقابل اتهامات جاری وزارت امور خارجه آمریکا و بلندپایگان پیمان نظامی ناتو به همان صورت با شک و تردید برخورد کنید. (...)
بیش از همه به خاطر اهمیت فزاینده این نوع اطلاعات سازمانهای جاسوسی (که ما آنها را نخنام میدانیم با این که اعتماد و تکیه به آنها روز به روز بیشتر میشود) معتقدیم که در روزهای اخیر امکان تشدید خصومت، فراسوی مرزهای اوکرائین شدت یافته است. ما معتقدیم که با کمی شک و تردید منطقی میتوان از تشدید خصومتها کاست.
چوپان دروغگو...
امیدواریم که مشاورین شما، شما را در مورد پرونده خراب دبیرکل پیمان نظامی ناتو آقای آندرس فوگ راسموسن نسبت به اعتبار و قابلیت اعتماد به وی روشن کردهاند. به نظر ما نطقهای اقای راسموسن کماکان در واشنگتن نوشته میشود. یک روز مانده به حمله آمریکا به عراق این امر بیش از حد آشکار شد. او به عنوان نخست وزیر دانمارک در مجلس این کشور اعلام کرد: «عراق دارای سلاحهای کشتار جمعی است. ما فقط معتقدنیستیم، بلکه دقیقاً میدانیم.»
عکس میتواند هزاربار بیشتر گویاتر از حرف باشد؛ ولی در عین حال نیز میتواند گمراه کننده باشد. ما دارای تجربه طولانی در جمعآوری و تعبیر اطلاعات امنیتی هستیم. این اشاره کافی است که عکسهائی را که ناتو روز ۲۸ اوت سال جاری منتشر کرد دلایل بسیار نخنمائی را برای تهاجم روسیه به اوکرائین ارائه میکند. متاسفانه این تصاویر شباهت غریبی به تصاویری که کالین پاورز روز ۵ فوریه ۲۰۰۳ در سازمان ملل ارائه داشت،دارد که در عین حال هیچچیزی را ثابت نمیکند. همان روز ما به رئیس جمهور بوش هشدار دادیم که همکاران تحلیلگر ما « در مورد سیاسیشدن فزاینده سازمانهای جاسوسی نگرانند» و صریحاً اعلام کردیم که «سخنرانی کالینپاور به هیچ وجه» آغاز جنگ را توجیه نمیکند. ما به رئیس جمهور بوش فشار آوردیم که گفتمان لازم را از دایره کسانی که خواستار جنگی بودند که به نظر ما اصولاً لازم نبود و معتقد بودیم که پیامدهای ناخواسته آن فاجعه بار خواهد بود، گسترش دهد. به عراق امروز نظر افکنید.وضعیت امروز بدتر از فاجعهبار است.
با این که رئیس جمهور ولادیمیر پوتین تا امروز در رابطه با مناقشات در اوکرائین خویشتنداری قابل توجهی بروز داده، با این حال مایلیم خاطرنشان کنیم که روسیه نیز قادر به اعمال «Shock and Awe» (ایجاد ترس و و حشت، نوعی تاکتیک جنگی) است. اگر کوچکترین امکانی وجود داشته باشد که فاجعه ای مشابه در اروپا رخ دهد، به نظر ما رهبران دانا و خردمند اروپا موظفند همه جوانب را با دقت مورد بررسی قرار دهند. اگر تصاویری که ناتو و ایالات متحده ارائه کردهاند بهترین فاکتها و اسنادی باشند که آنها برای اثبات تهاجم روسیه به اوکرائین ارائه میکنند، در آنصورت ظن ما تشدید میگردد که به شدت کوشش میشود تا تائیدیه سران ناتو برای آنجام اقداماتی که از طرف روسیه مطمئناً به عنوان تحریک تعبیر خواهد شد، تضمین گردد. (...)
وقتشناسی قابل پیشبینی
نظریه متداولی که تا چندهفته پیش از طرف دولت کییف ارائه میشد، این بود که نیروهای نظامی اوکرائین در مبارزه علیه فدرالیستها که در جنوب شرقی اوکرائین به مقابله با کودتا برخاستهاند طی عملیاتی که خاتمه بخشیدن به غائله معرفی شد، دست بالا پیدا کردهاند. ولی این تصویر از نبرد تنها و تنها از طرف منابع رسمی دولتی در کییف مطرح گشته و به طور مستقیم تنها گزارشات ناچیزی از صحنههای جنگ در جنوبشرقی اوکرائین نمایش داده میشد. ولی نقل قول مستقیمی از رئیس جمهور اوکرائین پطرو پوروشنکو منتشر شد که اعتبار صحت اظهارات دولتی را زیر سئوال برد. بنابرگزارش «آژانس خبری رئیس جمهور اوکرائین» در روز ۱۸ اوت، پوروشنکو « تغییراتی را در واحدهای نظامی که در عملیات قدرتمند شرق کشور شرکت دارند، ابلاغ کرد ... امروز باید این تغییرات را در نیروهای نظامی خود به وجود آوریم تا دفاع از سرزمین ما و ادامه حمله ارتش تضمین گردد». پوروشنکو در ادامه گفت: «ما باید تحت شرایط جدید عملیات نظامی نوینی را در نظر گیریم.» اگر منظور از «شرایط جدید» حرکت پیروزمندانه نیروهای نظامی دولتی بود، در آن صورت چرا لازم بود «تغییراتی» در نیروهای نظامی صورت گیرد و یا «از نو سازماندهی» شود؟ درست در همین تاریخ، منابع موجود در محل اخبار حملات موفق نیروهای فدرالیست علیه نیروهای دولتی را گزارش کردند. بنا براین اخبار، ارتش دولتی به ویژه به خاطر بیلیاقتی و ناتوانی فرماندهان آن دچار شکستی فاحش و از دست دادن مناطق زیرنفوذ خود گردید. ده روز بعد که نیروهای دولتی تحت محاصره قرار گرفتند و یا مجبور به عقبنشینی شدند، برای توجیه و عذرخواهی شکست خود، دست به دامن «تهاجم و حمله روسیه» شدند. و درست در همین زمان ناتو تصاویر محو و نامشخص «از کاروانهای روسی» را انتشار داد. (...)
پشتیبانی قابلتوجه
فدرالیستهای جنوب شرقی اوکرائین، بعضاً درنتیجه حملات توپخانهای دولت به مناطق مسکونی، از پشتیبانی قابل توجهی در محل برخوردارند. ما تصور میکنیم که کمکهائی که از طرف روسیه در اختیار آنها گزارده شده، اطلاعات دقیق امنیتی و نظامی در مورد صحنههای جنگ است. ولی اصلاً روشن نیست که آیا این کمکها توپخانه و تانک را نیز دربرمیگیرد، به ویژه اینکه فدرالیستها به مراتب بهتر فرماندهی شده و در محاصره و آچمزکردن نیروهای دولتی به طور تعجبآوری موفق بودهاند. در عینحال مطمئنیم که اگر فدرالیستها نیاز داشته باشند، تانکهای روسی وارد صحنه خواهند شد.
درست به همین دلیل وضعیت کنونی ایجاب میکند، کوششهای خستگیناپذیری برای استقرار آتشبس که تاکنون کییف از قبول آن سرباز زده، صورتگیرد. چه باید کرد؟ به نظرما باید به پوروشنکو و یازنیوک صریحاً تفهیم کرد که عضویت در ناتو در دستور روز نیست و ناتو نیز درنظر ندارد، به ویژه به خاطر پشتیبانی از ارتش غیرمنسجم اوکرائین، نیابتاً به جنگ علیه روسیه بپردازد. به همین صورت نیز باید برای دیگر اعضای پیمان ناتو توضیح داده شود.
امضاء کنندگان:
Für die Lenkungsgruppe der Veteran Intelligence Professionals for Sanity (Pensionierte Geheimdienstexperten für den gesunden Menschenverstand):
William Binney, früherer Technischer Direktor der NSA, zuständig in der Abteilung »World Geopolitical and Military Analysis«, im Ruhestand (i.R.), Mitbegründer des SIGINT Automation Research Center, i.R.;
David MacMichael, National Intelligence Council, i.R.;
Ray McGovern, früherer US-Armee- bzw. Geheimdienstoffizier und CIA-Analyst, i.R.;
Elizabeth Murray, Geheimdienstoffizierin im National Intelligence Council, zuständig für den Mittleren Osten, i.R.;
Todd E. Pierce, Major des US Army Judge Advocate General’s Corps, der Justizinstanz des US-Heeres, i.R.;
Coleen Rowley, Sonderbevollmächtigte & Special Agent des FBI, i.R.;
Ann Wright, Oberst der US-Armee, i.R.; Foreign Service Officer im US-Außenministerium (Amt niedergelegt).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر