به بهانه تبریکی عید قربان

  عید قربان بر همه عزیزان مبارک 

                                                                                                                                                                                       

 

کد نمایش اسلاید در سایت های دیگر:

هر سال میلیون‌ها تن از مسلمانان که خود را مستطیع می‌دانند، برای ادای فریضۀ حج به مکه می‌روند و مناسک حج را به جا می‌آورند. در بسیاری از کشورهای اسلامی عید قربان بسیار مهم‌تر از اعیاد ملی است و با جشن و سرور به پیشواز آن می‌روند.
بسیاری از مناسک حج مانند لبیک گفتن، سعی بین صفا و مروه، رمی جمرات یا پرتاب سنگ، پیش از اسلام هم در میان اعراب مکه رواج داشته و اعراب از گوشه و کنار گرد می آمده‌اند تا این مراسم را بر گرد خانۀ کعبه برای پرشتش بت‌ها بجای آورند. زیرا چنانکه نوشته‌اند، خانۀ کعبه جایگاه بت‌هایی بوده‌است که پیامبر اسلام آنها را شکست. برخی نیز گفته‌اند که شاعران برجستۀ عرب پیشااسلامی که به شعرای جاهلی معروفند، برای خواندن قصاید بلند خود در این گردهمایی‌ها حضور می‌یافته‌اند. گویا هفت قصیدۀ بلند عربی که به نام معلقات سبع (هفت آویزه) معروفند، در خانۀ کعبه آویزان بوده‌اند.

         مقصود از حج، چنانکه نوشته‌اند، بالا رفتن روح همبستگی و معنویت در میان مسلمانان  است. اما گروهی از شاعران و نویسندگان نیت بسیاری از زایران را به نقد گرفته‌اند و گفته‌اند  ، زایرانی هستند که نه برای تزکیۀ نفس که برای تحکیم موقعیت اجتماعی خود به مکه می‌روند و بیشتر در فکر تجارتند تا عبادت                                                                                                                                                        

مولوی،  ناصر خسرو ٬ عراقی و شیخ بهایی و دیگران نیز هر یک به گونه‌ای در بارۀ حج شعری سروده‌اند. مولوی با عنوان "ای قوم به حج رفته" شعری دارد که بسیاری آن را خوانده‌اند و برای آن موسیقی ساخته‌اند.  انرا در اینجا به عنوان تحفه  عرفانی عید می اوریم .
ای قوم به حج رفته كجایید، كجایید
معشوق همین جاست بیاید، بیایید
معشوق تو همسایه دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته، شما در چه هوایید؟!
گر صورت بی صورت معشوق ببینید
هم خواجه و هم خانه و هم كعبه شمایید
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید
یك بار از این خانه برین بام برآیید
آن خانه لطیف است، نشانهاش بگفتید
از خواجه آن خانه نشانی بنمایید
یك دسته گل كو؟ اگر آن باغ بدیدیت
یك گوهر جان كو، اگر از بحر خدایید؟
با این همه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس كه بر گنج شما، پرده شمایید       «  مو لانا  بلخ »

سید ع قدوس سید