شعر از - رفیع

-   از رفیع - یکی از سخنسرایان بدخشان :

   *************************

  کم گو سخن که خاطر دلدار نازک است -
بار گهر نمی‌کشد این تار نازک است

   نی تار عمر محکم و نی تار دوستی -
افسوس از این دو رشته که بسیار نازک است

زلفش چو مار حلقه فتاده‌ست تا کمر-
ترسم که نشکند کمر یار نازک است

ساقی تو می ‌به‌ جام بلورین چه می‌دهی-
از گل پیاله ساز لب یار نازک است

کم گوی حرف بر سر بالین دردمند -
زیرا که طبع مردم بیمار نازک است

بیهوده سنگ بر دل آزردگان مزن -
اول ببین که شیشه چه‌مقدار نازک است .