برگهای از : جلد دوم کتاب جنگ های کابل .
چهارم :
طالبان در حمله بر لوگر
و فرایند شکست حزب اسلامی
===================
فرماندهی طالب ها با رسیدن به میدان شهر و قصد حمله و اشغال کابل که بگونه پارچه پارچه زیر تسلط گروهای جهادی در گرداب حرج و مرج فرو رفته بود لحظه شماری میکردند . مسله مرکزی را در تهاجم بر کابل گزینش سمت و سوی ان یعنی از کدام ؟ استقامت از غرب یا جنوب تشکیل داده بود . با این حال طالب ها بعد از ملاقات با احمد شاه مسعود و استماع پیشنهادها ی وی٬ ٬تهاجم بر کابل را از سمت جنوب با یک مانور دورانی از ولایت لوگر و سپس تهاجم بر چهار آسیاب قرارگاه حزب اسلامی را بر می گزیند .
صبحدم روز ۲۳
ماه دلو ۷۳ خ که ستاره گان پر تلالو در
فضای بیکران آسمان درخشش از دست میداد ٬
اذان نماز فجر رسا تر از گذشته ها در هوای
سرد پگاهی بصدادرامده بود و هنوز از طلوع
خورشید از دل انبوه ابرهای تاب خورده بر
فرازکوها خبری نبود ٬ قطار وسایط ٬زرهپوش
ها و پیکپ ها در آن شدت سرمای صبحگاهی با
تمهیدات جنگی مملو از جنگجویان٬ غرش کنان
در بستر داغان شده جاده با بر گشت ٬به عقب ٬ بسوی غزنی با
غریو پر از زیرو بم بحرکت در افتاد .
کاروان که چند
واسطه زرهی و پیکپ ها با ماشیندار های
ثقیل سوار بر پشت آن انرا یدک می‌کشید
در حصه تنگی در انشعاب جاده ٬ با خروج
از جاده اصلی در بستر خاکی در انبوه دود و غبار بر خاسته از وسایط زرهی
فرو رفت و مسیر ولایت لوگر را در پیچاپیچ
«
تنگی »
در پیش گرفت . هرچند حزب اسلامی ادعا
میکند که مجاهدینش کاروان محاربوی طالب
ها را در منطقه شیخ آباد و سیسی ٬تحت ضربات
آتشی قرار دادند اما سرعت حرکت طالب ها
بحدی بود که ولسوالی «
برکی برک»
را در حالیکه احتزاز درفش های
سفید٬بر کوی برزن آن علامه تسلیم و
استقبال را اعلان میکرد به تصرف در آورده
با انجام وظیفه روزانه به توقف گذشتند
.تصرف «برکی
برک »
در ولایت لوگر توسط طالب ها
فرایند خطر و اضمحلال را برای حزب اسلامی
حکمتیار که در طول مدت توسط طالب ها شکست
های پی در پی را تجربه کرده و حال که
فروپاشی قطعی را هم برای خودش و هم برای
متحدینش در شورای هماهنگی «
حزب وحدت اسلامی ٬ و جنبش ملی
»
در چشمرس میدید افزایش داده
بود .
حکمتیار نگاشته
است:
«۱ »
( قرار بود که اگر خط «
برکی برک »
بشکند و نیروهای «
اداره کابل»
با طالبان به همکاری ادامه
دهند ...
باید چهار اسیاب را تخلیه
کنیم بطرف سروبی عقب نشینی کنیم .
حزب وحدت بر این تأکید داشت
که حزب اسلامی و جنبش ملی مراکز شان را به
غرب کابل منطقه تحت تسلط حزب وحدت انتقال
دهند ...به آقای مزاری
رهبرحزب وحدت گفتم دفاع در غرب کابل ممکن
نیست از دو طرف مورد حمله قرار خواهیم
گرفت به محاصره شدید مواجه می‌شویم طالبان
و اداره کابل مشترکا علیه ما عملیات خواهند
کرد ٬ باید در لوگر بدفاع بپردازیم و
نیروهای کافی بانجا اعزام کنیم ایشان نه
به اعزام نیرو موافقه کردند و نه به عقب
نشینی !
گفتند ٬ مجبوریم در غرب کابل
باقی بمانیم .
جنبش ملی شمال
«که
در شرق کابل جابجا بود»
مرکز فرماندهی اش را به غرب
کابل انتقال داد از اعزام نیرو به لوگر
خود داری ورزید از کمک های هوایی نیز
اجتناب کرد ٬ به جنبش ملی از طریق پاکستانی
ها اطمنان داده شده بود که در صورت بیطرفی
و عدم مداخله در جنک جنبش طالبان کاری
علیه آن‌ها انجام نخواهد داد .
جنبش ملی در طول جنگ طالبان
علیه حزب اسلامی بیطرفی اش را حفظ کرد و
از هر نوع مداخله در جنگ وهمکاری با جناح
های شامل در شورای هما هنگی خوداری ورزید
.
موضع گیری جنبش این انتباه
را به همه میداد که شایدمیان این دو جنبش
توافقات سری صورت گرفته است .
) پیشروی های
طالبان با تصرف بر کی برک بسوی«
ولسوالی پل علم »
حزب اسلامی را که از شکست های
متواتر به زانو در افتاده بود مرعوب کرد
که از یک سو ٬ بخاطر نجات از شکست و
امحای قطعی بوسیله طالب ها و از سوی دیگر
بخاطر به رویارویی کشاندن طالب ها با
حکومت کابل ٬ قرارگاه فرماندهی اش را
بتاریخ 25.
۱۱.
۱۳۷۳ در چهار اسیاب ترک ٬ و
بطرف شرق به «سروبی
»
عقب نشینی نماید .
حزب اسلامی برای
اینکه از تأثیرات حملات جت های جنگی حکومت
کابل در امان بماند این عقب نشینی یا فرار هراسان ٫ را در
جریان شب انجام داده بود اما بانهم از
حملات هوایی و بم های خوشه ای و همچنان
از حمله مجاهدین حکومت کابل از استقامت
تگاب بسوی سروبی که خواسته بودند کاروانهای
در حال رَجعت حزب اسلامی را تارو مار
نمایند در امام نماند و با تلفات و ضایعات
به مقصد رسید .
طالب ها تا تاریخ
۲۴ ماه دلو۱۳۷۳ خ ولسوالی محمد اغه لوگر
را به تصرف در آورده در منطقه سنگ نوشته
٬ با بر افراشتن قرار گاه تمهیدات حمله
بر چهار اسیاب را به سنجش گرفته بودند .۱ -دسایس
پنهان و چهره‌های عریان اثر حکمتیار صفحه
۲۰۱
=======================================================
در ادامه ؛ حمله طالب ها بر چهار اسیاب .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر